Beste lezers van mijn blog, het is een tijdje stil geweest, maar dat komt door de examens waar ik middenin zit: taken moeten af, vakken moeten geleerd worden etc.
Ik heb echter niet stil gezeten op cultuurvlak. Ik heb nog 2 voorstellingen gezien. Ontspanning mag ook :-)
- Bloed, zweet en tranen
(een komedie over familie, wielrennen en homoseksualiteit). Een heel knappe prestatie van de volwassenen van Reynaertkring Daknam. En dat zeg ik niet enkel omdat ik de spelers ken, nee het verhaal was gewoon goed. Een vader die zijn zoon traint om kampioen van België te worden omdat hem dat zelf nooit gelukt is en de zoon die homoseksueel is en dat tegen de vader durft te zeggen net voor het kampioenschap. Hilarische omstandigheden, emotionele scenes, en oprechtheid maakten dit stuk gewoon goed. Ik heb onlangs geschreven over "Deftige kuisvrouw gevraagd" en vertelde daar over de gedateerdheid van het stuk. Ook dit is al een ouder stuk, maar misschien door het onderwerp, maar zeker ook door de correctheid van het geheel, kwam dit stuk beter tot zijn recht.
- Daarnaast ben ik ook naar "Assepoester, het tamelijk ware verhaal" gaan kijken. Een verjaardagscadeautje van de zus. Ik had al reacties gehoord van mensen die waren gaan kijken en die met gemengde gevoelens teruggekeerd zijn. Dus ik had wat schrik om te vertrekken, maar ik vond het geweldig!
Het originele verhaal is er in terug te vinden (voor diegene die het kennen, het gaat zelfs om het verhaal van een twijgje van een hazelaar, de pratende duiven etc. Niet de disneyversie dus.) Voor de rest showgehalte genoeg, het is een grappige mix geworden van hedendaagse factoren: zoals een journalist die het verhaal aan elkaar schrijft, tot stofzuigers op scene, een metalband op het bal etc. en het ouderwetse verhaal van een meisje dat door omstandigheden "in de kast" mag slapen.
De sterke acteerprestaties van onder andere Ann Van den Broeck (stiefmoeder), Charlotte Campion (Assepoester) en Daisy Thys (Tante Snos) zorgen ervoor dat het niet vreemd is wanneer we plotseling van het sprookje naar de werkelijke wereld (vb. express wisselen van doeken en een toneelmeester die overloopt) gaan en we daarna weer terugkeren naar het verhaal.
Ik vond het goed en een prima voorbeeld van hoe je een klassiek verhaal een nieuwe twist geeft. Het is iets wat toe te passen valt voor stukken die je met een school organiseert, zo'n nieuwe twist.
Eerlijkheid gebied me ook te zeggen dat dit volgens mij een dure show geweest is, dergelijk budget heb je met een school niet natuurlijk. De kostuums, de props, allemaal heel aanwezig en een belangrijk deel van de show. Een school moet het natuurlijk met veel minder doen. Maar ook hier kan je met originaliteit al ver komen.
woensdag 15 januari 2014
dinsdag 24 december 2013
Muzocarrousel
Eindelijk was het zover! Mijn muzocarrousel met het derde leerjaar. Ik heb besloten om rond kerst te werken. Hoe kan je anders deze tijd van het jaar?
3 workshops werden voorzien, 2 klassen zouden meedoen en we hadden slechts 105 minuten!
We wilden graag in de namiddag onze carrousel houden, maar er was blijkbaar nog niveaulezen voorzien, dus moesten we 25 minuten van onze tijd afgeven. Heel jammer, want de consensus bij de leerkrachten was dan ook dat we ons heel erg moesten haasten en dat we het beter op een ander moment gedaan hadden. Er was echter geen ander moment meer mogelijk.
De verdeling van de groepen gebeurde via een kaartje rond hun nek. Het is een soort dominokaartje met 3 stukjes. In die volgorde zouden de kinderen de workshops volgen.
De workshops zijn ontstaan uit mijn eigen workshops.
De eerste workshop is gebaseerd op mijn fimoworkshop met juweeltjes. We hebben met de klas een kerstbal gemaakt van fimo. De lln kregen een bal van piepschuim met een haakje die ze moesten bekleden met fimo. Hier was een stappenplan voorzien voor de juf, de lln moesten haar instructies volgen.
- 3 reepjes fimo kiezen en kneden.
- tot een bolletje rollen en schijfjes ervan snijden.
- de schijfjes platdrukken en plakken op de bal
- zorg ervoor dat je geen luchtgaatjes meer hebt
- Daarna bakt de LK ze af op 110° gedurende 30 minuten.
Wij hebben na 4u nog een strik aangebracht met een lint om de ballen in de kerstboom te kunnen hangen.
De leerlingen moesten hard doorwerken, maar op het einde van de dag had iedereen een bal.
3 workshops werden voorzien, 2 klassen zouden meedoen en we hadden slechts 105 minuten!
We wilden graag in de namiddag onze carrousel houden, maar er was blijkbaar nog niveaulezen voorzien, dus moesten we 25 minuten van onze tijd afgeven. Heel jammer, want de consensus bij de leerkrachten was dan ook dat we ons heel erg moesten haasten en dat we het beter op een ander moment gedaan hadden. Er was echter geen ander moment meer mogelijk.
De verdeling van de groepen gebeurde via een kaartje rond hun nek. Het is een soort dominokaartje met 3 stukjes. In die volgorde zouden de kinderen de workshops volgen.
De workshops zijn ontstaan uit mijn eigen workshops.
De eerste workshop is gebaseerd op mijn fimoworkshop met juweeltjes. We hebben met de klas een kerstbal gemaakt van fimo. De lln kregen een bal van piepschuim met een haakje die ze moesten bekleden met fimo. Hier was een stappenplan voorzien voor de juf, de lln moesten haar instructies volgen.
- 3 reepjes fimo kiezen en kneden.
- tot een bolletje rollen en schijfjes ervan snijden.
- de schijfjes platdrukken en plakken op de bal
- zorg ervoor dat je geen luchtgaatjes meer hebt
- Daarna bakt de LK ze af op 110° gedurende 30 minuten.
Wij hebben na 4u nog een strik aangebracht met een lint om de ballen in de kerstboom te kunnen hangen.
De leerlingen moesten hard doorwerken, maar op het einde van de dag had iedereen een bal.
De tweede workshop is bewegingsexpressie. Deze workshop is ontstaan vanuit mijn actieve workshop Hedendaagse dans en vooral ook de lessen bewegingsexpressie op school.
De lln krijgen onderstaand filmpje te zien, waarna ze een beweging moeten kopiëren uit het filmpje. Dat kan gaan van bewegen zoals de soldaatjes of zoals de elfjes een bepaald speelgoed maken. Ze moeten dit individueel doen.
De tweede opdracht bestaat er uit om zelf een nieuwe beweging te maken die zou passen bij de kerstman, zijn elfjes, de speelgoedfabriek enz. Dit vonden de lln moeilijker, maar ze hadden dit nodig als basis voor de derde opdracht. De lln mogen in groepjes van 3 nu een langer stukje maken. Ze mogen hiervoor bewegingen uit het filmpje gebruiken, maar ook hun eigen bewegingen.
Ze krijgen hiervoor een aantal minuten de tijd, waarna we alle groepjes aan bod laten komen en kort bespreken. Er zijn echt fijne en originele dingen naar voor gekomen.
Bij de derde workshop moeten de lln elfjes schrijven i.v.m. Kerstmis (deze workshop is ontstaan vanuit de mijn poëzieworkshop waar ik zeer veel plezier aan heb beleefd.) De kinderen kregen een werkblaadje met daarop de uitleg van een elfje, ze kregen boeken, tijdschriften om in te kijken en inspiratie op te doen, waarna ze zelf aan de slag moesten gaan met het schrijven. Hier zijn echt fijne resultaten uitgekomen. De geschreven elfjes mochten ze dan op een kaartje schrijven en dit versieren.
woensdag 18 december 2013
Hedendaagse dans deel 2
Deze week was het de tweede sessie hedendaagse dans. Ik had echter heel veel werk voor de stage, met daarnaast nog een paar persoonlijke afspraken die ik niet kon verplaatsen. Ik heb er dus voor gekozen om niet naar de workshop te gaan.
Vorige keer was ik niet onverdeeld tevreden over de les, dus misschien heeft dat ook wel meegespeeld in mijn beslissing.
Vorige keer was ik niet onverdeeld tevreden over de les, dus misschien heeft dat ook wel meegespeeld in mijn beslissing.
zondag 15 december 2013
Bloemschikken
Vrijdagavond ben ik samen met 2 zussen, een schoonzus en een nichtje gaan bloemschikken. Ik was verwittigd dat men graag stipt begon, dus we hebben ervoor gezorgd dat we zeker op tijd waren. En inderdaad, stipt half 8 begon de les. Er waren behoorlijk wat vrouwen, maar weinig jonge mensen. Ik was al blij dat ik zoveel volk opgetrommeld had om met me mee te gaan.
We begonnen met de standaard waar we de oasis op moesten steken. De oasis was in guirlandevorm en gemakkelijk werkbaar voor een langwerpig stuk. Ook moesten er 2 stokjes onderaan het stukje bevestigd worden voor steun.
We hebben de pipetjes voor de bloemen in raffia gewikkeld door er dubbelzijdige plakband op te kleven, zo blijft de raffia ook beter zitten, een paar keer los errond, daarna van onder naar boven, netjes naast elkaar. Bovenaan vastzetten met ijzerdraad, zodat de raffia niet loskomt, maar ook om een ankerpunt te hebben in het stuk. Zo blijft het zitten. We leggen ze even opzij.
Daarna moest het mos er bovenop. Dit vond ik lastiger werk omdat de vorm van je mos niet altijd meewerkt, je moet dat dan vastrollen met ijzerdraad en daar merkte ik weer dat ik soms 2 linkse handen heb. Nakijken en 'bijplakken' zodat de oasis niet meer te zien is.
De kaarshouders erop en het begint op iets te lijken.
We mochten naar voor komen en kleine kerstballetjes kiezen, ik koos voor glanzend donkergoud en matgoud. Deze hebben een verschillende grootte, wat me wel mooi lijkt. Ook krijgen we dennenappeltjes die geverfd zijn in een goudtint. We konden ook kleine pepertjes toevoegen, maar dat heb ik niet gedaan. Voor mij zou het dan te kitscherig zijn en dat wil ik niet. Daarna mochten we met het lijmpistool aan de slag, de 'leerkracht' had houten sterretjes en kerstboompjes enz. mee om erbij te plakken. Het was schors van een zilverberk en dus grijs... Maar dat was een kleur die ik niet wou gebruiken. Ik heb ze dan omgedraaid en de achterkant als voorkant gebruikt. Veel mooier!
Er waren 3 lijmpistolen en ik samen met mijn zussen en nichtje heb dat gekozen waar de 'leerkracht' niet bijstond. Overal waar ze nog ruimte zag, kleefde ze dingen bij en dat wou ik helemaal niet. Maar dat wou ook zeggen dat het rijtje niet schoof. Ook door ons vele gebabbel waren we bij de laatste om te vertrekken. Want niet alleen begint het stipt, het eindigt ook stipt! Dat is in principe iets goed, maar het was vreemd om te kijken hoe alles ineens leegliep.
Uiteindelijk ben ik zeer tevreden van mijn kerststukje. Ik heb een aantal andere dingen gezien van vrouwen, waarvan ik dacht, ai nee... Dat ziet er niet uit, maar dat van mij mag wel gezien worden. (En dat van mijn zussen en nichtje ook natuurlijk!)
We begonnen met de standaard waar we de oasis op moesten steken. De oasis was in guirlandevorm en gemakkelijk werkbaar voor een langwerpig stuk. Ook moesten er 2 stokjes onderaan het stukje bevestigd worden voor steun.
We hebben de pipetjes voor de bloemen in raffia gewikkeld door er dubbelzijdige plakband op te kleven, zo blijft de raffia ook beter zitten, een paar keer los errond, daarna van onder naar boven, netjes naast elkaar. Bovenaan vastzetten met ijzerdraad, zodat de raffia niet loskomt, maar ook om een ankerpunt te hebben in het stuk. Zo blijft het zitten. We leggen ze even opzij.
Daarna moest het mos er bovenop. Dit vond ik lastiger werk omdat de vorm van je mos niet altijd meewerkt, je moet dat dan vastrollen met ijzerdraad en daar merkte ik weer dat ik soms 2 linkse handen heb. Nakijken en 'bijplakken' zodat de oasis niet meer te zien is.
De kaarshouders erop en het begint op iets te lijken.
We mochten naar voor komen en kleine kerstballetjes kiezen, ik koos voor glanzend donkergoud en matgoud. Deze hebben een verschillende grootte, wat me wel mooi lijkt. Ook krijgen we dennenappeltjes die geverfd zijn in een goudtint. We konden ook kleine pepertjes toevoegen, maar dat heb ik niet gedaan. Voor mij zou het dan te kitscherig zijn en dat wil ik niet. Daarna mochten we met het lijmpistool aan de slag, de 'leerkracht' had houten sterretjes en kerstboompjes enz. mee om erbij te plakken. Het was schors van een zilverberk en dus grijs... Maar dat was een kleur die ik niet wou gebruiken. Ik heb ze dan omgedraaid en de achterkant als voorkant gebruikt. Veel mooier!
Er waren 3 lijmpistolen en ik samen met mijn zussen en nichtje heb dat gekozen waar de 'leerkracht' niet bijstond. Overal waar ze nog ruimte zag, kleefde ze dingen bij en dat wou ik helemaal niet. Maar dat wou ook zeggen dat het rijtje niet schoof. Ook door ons vele gebabbel waren we bij de laatste om te vertrekken. Want niet alleen begint het stipt, het eindigt ook stipt! Dat is in principe iets goed, maar het was vreemd om te kijken hoe alles ineens leegliep.
Uiteindelijk ben ik zeer tevreden van mijn kerststukje. Ik heb een aantal andere dingen gezien van vrouwen, waarvan ik dacht, ai nee... Dat ziet er niet uit, maar dat van mij mag wel gezien worden. (En dat van mijn zussen en nichtje ook natuurlijk!)
zondag 8 december 2013
Gevraagd: deftige kuisvrouw
Op zaterdagavond 7 december ben ik in Lebbeke naar een toneelvoorstelling gaan kijken. Een vriendin van mij is voorzitster geworden van de toneelkring en ik had beloofd te komen kijken. Meteen mooi meegepakt dat ik ook voorstellingen moet bekijken voor de module.
Het stuk in grote lijnen:
Vader en zoon zijn werkloos na jaren te werken als chauffeur en lasser. Ze gaan naar de RVA en horen daar dat er enkel kuisvrouwen nodig zijn. Vader en zoon besluiten dan maar moeder en dochter te worden en zich opnieuw aan te melden bij de RVA.
Ondertussen komt er een mevrouw toe op de RVA die net 20 miljoen gewonnen heeft en vanaf nu dus een kuisvrouw wil. De mannen/vrouwen worden aangenomen.
Zoals vaak als iemand geld wint, komen ook hier familieleden tevoorschijn waar je al jarenlang mee in ruzie ligt, die met je geld willen gaan lopen. Een heleboel personages verschijnen op en gaan weer van toneel.
Het gaat er helemaal over als vader/moeder en zoon/dochter verliefd worden op de vrouw des huizes en haar dochter.
Zoals in elk blijspel komen nog de nodige misverstanden aan bod, worden de kuisvrouwen weer gewoon mannen en komt alles tot een goed einde.
Het stuk was pas enkele minuten bezig toen ik dacht. Oh jee, waar ben ik terecht gekomen?
Het stuk was helemaal gedateerd. Toegegeven het is ook al een oud stuk, van in de jaren 60 als ik mijn vriendin mag geloven. Maar dan nog! Je hoeft het helemaal niet gedateerd te spelen...
- Mensen zoeken niet meer naar werk bij RVA, maar eerder de VDAB
- Je belt niet zomaar naar de minister van arbeid (een HIJ trouwens, terwijl dat tegenwoordig een vrouw is)
- We hebben al heel lang geen Belgische Franken meer, maar euro's
- De Afrikaanse loterij? Heel goed up te daten tot Euromillions of zo...
Een heleboel kleine details konden er voor zorgen dat het stuk zich afspeelde in 2013. Helaas werden deze niet toegepast.
Als dan nog wat geschrapt kon worden in de tekst was het helemaal in orde, want het duurde een beetje te lang voor mij. Maar misschien kwam dat door de context van het stuk?
Dat terzijde gelaten mag ik hier oprecht schrijven dat ik ook gegierd heb van het lachen. Het was op zich een prima voorstelling, met veel grappige momenten, versprekingen enzovoort die het stuk draaiende houden. Chapeau voor de 2 mannen die zich al kuisvrouw verkleed hebben, zij hebben dat schitterend gedaan.
Het stuk in grote lijnen:
Vader en zoon zijn werkloos na jaren te werken als chauffeur en lasser. Ze gaan naar de RVA en horen daar dat er enkel kuisvrouwen nodig zijn. Vader en zoon besluiten dan maar moeder en dochter te worden en zich opnieuw aan te melden bij de RVA.
Ondertussen komt er een mevrouw toe op de RVA die net 20 miljoen gewonnen heeft en vanaf nu dus een kuisvrouw wil. De mannen/vrouwen worden aangenomen.
Zoals vaak als iemand geld wint, komen ook hier familieleden tevoorschijn waar je al jarenlang mee in ruzie ligt, die met je geld willen gaan lopen. Een heleboel personages verschijnen op en gaan weer van toneel.
Het gaat er helemaal over als vader/moeder en zoon/dochter verliefd worden op de vrouw des huizes en haar dochter.
Zoals in elk blijspel komen nog de nodige misverstanden aan bod, worden de kuisvrouwen weer gewoon mannen en komt alles tot een goed einde.
Het stuk was pas enkele minuten bezig toen ik dacht. Oh jee, waar ben ik terecht gekomen?
Het stuk was helemaal gedateerd. Toegegeven het is ook al een oud stuk, van in de jaren 60 als ik mijn vriendin mag geloven. Maar dan nog! Je hoeft het helemaal niet gedateerd te spelen...
- Mensen zoeken niet meer naar werk bij RVA, maar eerder de VDAB
- Je belt niet zomaar naar de minister van arbeid (een HIJ trouwens, terwijl dat tegenwoordig een vrouw is)
- We hebben al heel lang geen Belgische Franken meer, maar euro's
- De Afrikaanse loterij? Heel goed up te daten tot Euromillions of zo...
Een heleboel kleine details konden er voor zorgen dat het stuk zich afspeelde in 2013. Helaas werden deze niet toegepast.
Als dan nog wat geschrapt kon worden in de tekst was het helemaal in orde, want het duurde een beetje te lang voor mij. Maar misschien kwam dat door de context van het stuk?
Dat terzijde gelaten mag ik hier oprecht schrijven dat ik ook gegierd heb van het lachen. Het was op zich een prima voorstelling, met veel grappige momenten, versprekingen enzovoort die het stuk draaiende houden. Chapeau voor de 2 mannen die zich al kuisvrouw verkleed hebben, zij hebben dat schitterend gedaan.
Juwelen met cabouchons
Gisterenochtend ben ik op workshop geweest in De Banier, ik had er vrij veel verwachtingen rond, want mijn workshop met fimo was me goed meegevallen.
Het ging echter niet zoals ik gedacht had. We kregen eerst een uitleg van een half uur om daarna zelf aan de slag te gaan. Het eerste wat we moesten doen was de hars mengen en dan 20 minuten wachten... Dat hadden we evengoed kunnen doen voor ze aan haar uitleg begon! Op die manier wordt de workshop ingekort. Toegegeven we hebben die 20 minuten 'nuttig' besteed door onze patroontjes te kiezen en uit te ponsen. Maar dat kon ik dus ook op 10 minuten.
Op gegeven moment vertelt de mevrouw die de workshop gaf ons dat we het materiaal niet kunnen meenemen vandaag. Dat was niet vermeld op de informatiefiche volgens mij. Ik heb er geen probleem van gemaakt, want de workshop was in Sint-Niklaas, maar had ik deze workshop in Antwerpen gevolgd, kon ik nog eens naar 't Stad ervoor! Dat was een beetje een tegenvaller.
We moesten werken met ponsen die niet het juiste formaat waren, dus bijknippen was de boodschap. Ik weet dat ik niet recht kan knippen, dus ook dat viel niet goed mee.
Uiteindelijk denk ik dat ik ongeveer een uurtje bezig geweest ben tijdens de workshop die 2,5 uur duurde. En enkel zo lang omdat het niet direct lukte met mijn ring juist te vullen.
Op gegeven moment begonnen mensen te vertrekken, ze waren ook reeds klaar, maar ik vond dat zo vreemd. Er was geen duidelijk einde van de 'les'.
De juweeltjes die ik gemaakt heb, zijn wel heel fijn en mooi, maar ik had meer verwacht van de workshop.
Ik ben gisteren mijn juweeltjes gaan halen in De Banier en kwam teleurgesteld terug, de juweeltjes waren niet eens gelukt! De mengeling was niet correct en bleef dus plakkerig. Ik ben er met vernis over gegaan en dat is nu opgedroogd, maar je ziet nu wel die oneffenheden daarin. Jammer. Enkel de oorbellen zijn gelukt, deze kunnen in mijn verzameling.
Ik vond deze workshop niet fantastisch en ga deze dus ook niet toepassen in mijn carrousel.
Het ging echter niet zoals ik gedacht had. We kregen eerst een uitleg van een half uur om daarna zelf aan de slag te gaan. Het eerste wat we moesten doen was de hars mengen en dan 20 minuten wachten... Dat hadden we evengoed kunnen doen voor ze aan haar uitleg begon! Op die manier wordt de workshop ingekort. Toegegeven we hebben die 20 minuten 'nuttig' besteed door onze patroontjes te kiezen en uit te ponsen. Maar dat kon ik dus ook op 10 minuten.
Op gegeven moment vertelt de mevrouw die de workshop gaf ons dat we het materiaal niet kunnen meenemen vandaag. Dat was niet vermeld op de informatiefiche volgens mij. Ik heb er geen probleem van gemaakt, want de workshop was in Sint-Niklaas, maar had ik deze workshop in Antwerpen gevolgd, kon ik nog eens naar 't Stad ervoor! Dat was een beetje een tegenvaller.
We moesten werken met ponsen die niet het juiste formaat waren, dus bijknippen was de boodschap. Ik weet dat ik niet recht kan knippen, dus ook dat viel niet goed mee.
Uiteindelijk denk ik dat ik ongeveer een uurtje bezig geweest ben tijdens de workshop die 2,5 uur duurde. En enkel zo lang omdat het niet direct lukte met mijn ring juist te vullen.
Op gegeven moment begonnen mensen te vertrekken, ze waren ook reeds klaar, maar ik vond dat zo vreemd. Er was geen duidelijk einde van de 'les'.
De juweeltjes die ik gemaakt heb, zijn wel heel fijn en mooi, maar ik had meer verwacht van de workshop.
Ik ben gisteren mijn juweeltjes gaan halen in De Banier en kwam teleurgesteld terug, de juweeltjes waren niet eens gelukt! De mengeling was niet correct en bleef dus plakkerig. Ik ben er met vernis over gegaan en dat is nu opgedroogd, maar je ziet nu wel die oneffenheden daarin. Jammer. Enkel de oorbellen zijn gelukt, deze kunnen in mijn verzameling.
Ik vond deze workshop niet fantastisch en ga deze dus ook niet toepassen in mijn carrousel.
Hedendaagse dans
Op dinsdagavond om kwart over 6 moest ik naar Gent voor een avondje initiatie in hedendaagse dans. Achter een stagedag was dit nog een behoorlijk zware opdracht, maar ik had er zin in.
Ik wist niet goed wat te verwachten, maar vreemd genoeg was het niet wat ik me vooropgesteld had. We hebben een heleboel oefeningen gemaakt, maar voor mij was niets nieuw. Alle oefeningen die we tijdens de les gedaan hebben, zijn oefeningen die ik ook tijdens de muzolessen van bewegingsexpressie gedaan heb. Daar komt bij dat ik er heel veel dingen van yoga in terugvond. De twists, de ademhalingsoefeningen, hebben we vandaag gedaan, maar ik had deze niet gelinkt aan de hedendaagse dans.
Ik dacht door shows als 'So you think you can dance' dat mijn cursus hedendaagse dans echt zou zijn zoals de moderne stukken die je te zien krijgt. Daar komt bij dat ik vorig jaar naar een show van Isabelle Beernaert gaan kijken ben. Ik dacht dat we echt een stuk zouden leren. Misschien was het dat ook wel dat ik wou en ben ik daarom een beetje teleurgesteld in de les.
We zijn begonnen met de opwarming, een bounce-oefening. Daarna een ademhalingsoefening die we een aantal keer moesten herhalen, en we hebben ze ook als basis gebruikt voor de volgende oefeningen waarbij we rondlopen in de ruimte, en ons hand volgen in de beweging, ons hoofd volgen in een beweging, enz. We hebben heel veel grondoefeningen gedaan, de ene keer met de beperking dat we onze handen op de grond moesten houden, daarna onze voeten die niet aan de grond mochten komen, gestrekte armen en benen, maar ook een oefening waarbij ons hoofd op de grond moest blijven.
Die heb ik niet meegedaan omdat ik me heel duizelig voelde van de talloze oefeningen waarbij we rondgedraaid hebben naar alle kanten.
De laatste oefeningen vond ik wel fijn, we lagen op de grond en moesten van een opengespreide 'kauwgum' ons oprollen tot een bolletje en daarna weer uitrekken. We hebben deze oefening op verschillende manieren gedaan en ondanks het feit dat ze ook niet nieuw was, heb ik hier het meeste van genoten. Omdat deze de rustigste oefening van de dag was, maar je moest er toch over nadenken.
Misschien was die duizeligheid ook wel een onderdeel van mijn gevoel van ontevredenheid over deze les. Ik hoop dat we volgende les echt iets kunnen opbouwen in plaats van een aantal losse fragmenten uit te voeren.
Volgende les kan ik er niet zijn, ik heb verplichte lessen op de KAHO, maar de laatste les ben ik er weer wel, ik ben benieuwd.
Ik wist niet goed wat te verwachten, maar vreemd genoeg was het niet wat ik me vooropgesteld had. We hebben een heleboel oefeningen gemaakt, maar voor mij was niets nieuw. Alle oefeningen die we tijdens de les gedaan hebben, zijn oefeningen die ik ook tijdens de muzolessen van bewegingsexpressie gedaan heb. Daar komt bij dat ik er heel veel dingen van yoga in terugvond. De twists, de ademhalingsoefeningen, hebben we vandaag gedaan, maar ik had deze niet gelinkt aan de hedendaagse dans.
Ik dacht door shows als 'So you think you can dance' dat mijn cursus hedendaagse dans echt zou zijn zoals de moderne stukken die je te zien krijgt. Daar komt bij dat ik vorig jaar naar een show van Isabelle Beernaert gaan kijken ben. Ik dacht dat we echt een stuk zouden leren. Misschien was het dat ook wel dat ik wou en ben ik daarom een beetje teleurgesteld in de les.
We zijn begonnen met de opwarming, een bounce-oefening. Daarna een ademhalingsoefening die we een aantal keer moesten herhalen, en we hebben ze ook als basis gebruikt voor de volgende oefeningen waarbij we rondlopen in de ruimte, en ons hand volgen in de beweging, ons hoofd volgen in een beweging, enz. We hebben heel veel grondoefeningen gedaan, de ene keer met de beperking dat we onze handen op de grond moesten houden, daarna onze voeten die niet aan de grond mochten komen, gestrekte armen en benen, maar ook een oefening waarbij ons hoofd op de grond moest blijven.
Die heb ik niet meegedaan omdat ik me heel duizelig voelde van de talloze oefeningen waarbij we rondgedraaid hebben naar alle kanten.
De laatste oefeningen vond ik wel fijn, we lagen op de grond en moesten van een opengespreide 'kauwgum' ons oprollen tot een bolletje en daarna weer uitrekken. We hebben deze oefening op verschillende manieren gedaan en ondanks het feit dat ze ook niet nieuw was, heb ik hier het meeste van genoten. Omdat deze de rustigste oefening van de dag was, maar je moest er toch over nadenken.
Misschien was die duizeligheid ook wel een onderdeel van mijn gevoel van ontevredenheid over deze les. Ik hoop dat we volgende les echt iets kunnen opbouwen in plaats van een aantal losse fragmenten uit te voeren.
Volgende les kan ik er niet zijn, ik heb verplichte lessen op de KAHO, maar de laatste les ben ik er weer wel, ik ben benieuwd.
Abonneren op:
Posts (Atom)