Hedendaagse dans

Op dinsdagavond om kwart over 6 moest ik naar Gent voor een avondje initiatie in hedendaagse dans. Achter een stagedag was dit nog een behoorlijk zware opdracht, maar ik had er zin in.

Ik wist niet goed wat te verwachten, maar vreemd genoeg was het niet wat ik me vooropgesteld had. We hebben een heleboel oefeningen gemaakt, maar voor mij was niets nieuw. Alle oefeningen die we tijdens de les gedaan hebben, zijn oefeningen die ik ook tijdens de muzolessen van bewegingsexpressie gedaan heb. Daar komt bij dat ik er heel veel dingen van yoga in terugvond. De twists, de ademhalingsoefeningen, hebben we vandaag gedaan, maar ik had deze niet gelinkt aan de hedendaagse dans.
Ik dacht door shows als 'So you think you can dance' dat mijn cursus hedendaagse dans echt zou zijn zoals de moderne stukken die je te zien krijgt. Daar komt bij dat ik vorig jaar naar een show van Isabelle Beernaert gaan kijken ben. Ik dacht dat we echt een stuk zouden leren. Misschien was het dat ook wel dat ik wou en ben ik daarom een beetje teleurgesteld in de les.

We zijn begonnen met de opwarming, een bounce-oefening. Daarna een ademhalingsoefening die we een aantal keer moesten herhalen, en we hebben ze ook als basis gebruikt voor de volgende oefeningen waarbij we rondlopen in de ruimte, en ons hand volgen in de beweging, ons hoofd volgen in een beweging, enz. We hebben heel veel grondoefeningen gedaan, de ene keer met de beperking dat we onze handen op de grond moesten houden, daarna onze voeten die niet aan de grond mochten komen, gestrekte armen en benen, maar ook een oefening waarbij ons hoofd op de grond moest blijven.
Die heb ik niet meegedaan omdat ik me heel duizelig voelde van de talloze oefeningen waarbij we rondgedraaid hebben naar alle kanten.
De laatste oefeningen vond ik wel fijn, we lagen op de grond en moesten van een opengespreide 'kauwgum' ons oprollen tot een bolletje en daarna weer uitrekken. We hebben deze oefening op verschillende manieren gedaan en ondanks het feit dat ze ook niet nieuw was, heb ik hier het meeste van genoten. Omdat deze de rustigste oefening van de dag was, maar je moest er toch over nadenken.

Misschien was die duizeligheid ook wel een onderdeel van mijn gevoel van ontevredenheid over deze les. Ik hoop dat we volgende les echt iets kunnen opbouwen in plaats van een aantal losse fragmenten uit te voeren.
Volgende les kan ik er niet zijn, ik heb verplichte lessen op de KAHO, maar de laatste les ben ik er weer wel, ik ben benieuwd.